Jermaine is een zelfbewuste en zelfverzekerde man, die ervoor past zijn identiteit en persoonlijkheid te moeten aanpassen of verbergen
Waar hij als kind getreiterd en uitgesloten werd, staat hij nu juist in zijn kracht. Jermaine is een zelfbewuste en zelfverzekerde man, die ervoor past zijn identiteit en persoonlijkheid te moeten aanpassen of verbergen.
Als kind speelde Jermaine liever met Bratz en Barbies dan met auto’s. Dit werd door zijn omgeving niet altijd even positief benaderd. Onder zijn leeftijdsgenoten viel Jermaine min of meer tussen wal en schip, omdat hij met de jongens niet kon meepraten over voetbal of auto’s en de meisjes niet met een jongen wilden spelen. Jermaine vertelt hierover: “Dat zie je vaak bij LHBTQI+-personen. Je kan niet meedoen met de jongens, maar je mag ook niet meedoen met de meisjes. Uiteindelijk zit je dan dus alleen in de lunchpauze.”
“Toen de hokjes wat losser werden […], toen begon ik meer vrienden te krijgen.”
Hoewel Jermaine als kind maar weinig vriendjes had, merkte hij dat hierin verschil kwam naarmate hij wat ouder werd. Jongeren leken wat minder om de grens tussen jongens en meisjes te geven, wat Jermaine de ruimte bood om meer zichzelf te kunnen zijn en vriendschappen op te bouwen. “Toen de hokjes een beetje losser werden en het meer een mengelmoes werd, toen begon ik meer vrienden te krijgen.”
Inmiddels kan Jermaine volledig zichzelf zijn bij zijn vrienden. “Mijn huidige vrienden zijn niet bang voor mijn seksualiteit” en zij waarderen zijn expressieve persoonlijkheid. Van zijn vrienden hoort hij dan ook terug dat zij hem zien groeien. Jermaine legt dit uit: “Voorheen accepteerde ik mijn seksualiteit wel, maar ik voelde nog steeds: jongens zijn jongens, meisjes zijn meisjes. De hokjes waren heel specifiek.” Nu de gender-hokjes in de huidige tijd wat meer beginnen los te raken, voelt hij zich veel comfortabeler in het uitdragen van zijn identiteit.
“Ach, mensen kunnen iets vinden.”
Hoe gaat dat nu: uit een gender-hokje stappen? Jermaine legt uit: “Oordelen zullen mensen altijd doen. Maar ik ben op dit punt ook zover in mijn groei dat ik denk: ach, mensen kunnen iets vinden. Zolang ze me met rust laten vind ik het best.”
Hem met rust laten is helaas geen vanzelfsprekendheid. Jermaine is meermaals uitgejoeld en bedreigd vanwege zijn non-conformerende seksuele identiteit. “Het ergeste vond ik: omstanders deden alsof er niks aan de hand was.” Daarbij worden homofobische ‘grapjes’ over LHBTQI+-personen nog vaak gemaakt. Ook al wordt Pride in Nederland groots gevierd, volgens Jermaine zijn we er nog lang niet. “Pride is een protest”, zegt Jermaine, en dat protest is nog steeds hard nodig.
“Ik ben gewoon mezelf: dat zou niets provocerends moeten zijn.”
Gelukkig zorgt deze angst er niet voor dat Jermaine zijn identiteit en persoonlijkheid verbergt. “Als ik over straat loop, dan doe ik dat als mezelf. Ik heb geen hetero-pakje. Ik kan mezelf niet even terug de kast in stoppen. Dat betekent niet dat ik provoceer. Ik ben gewoon mezelf: dat zou niets provocerends moeten zijn.”
“Het gaat erom dat we respect moeten hebben voor elkaar.”
Hoe kunnen we er samen voor zorgen dat het voor iedereen veilig is om zichzelf te zijn? “Het gaat erom dat we respect moeten hebben voor elkaar. Respect voor de ander, en waar diegene voor kiest. Je kan een mening of overtuiging hebben, maar disrespecteer een ander niet.” Een veilige en inclusieve samenleving voor iedereen: daar zorgen we samen voor.